รำลึกบางระจันที่วัดโพธิ์เก้าต้น สิงห์บุรี
รำลึกบางระจันที่วัดโพธิ์เก้าต้น สิงห์บุรี
วัดโพธิ์เก้าต้น หรือวัดไม้แดง อยู่ในบริเวณค่ายบางระจัน เป็นสถานที่ วีรชนชาวบ้านบางระจัน ในสมัยปลายกรุงศรีอยุธยา ใช้เป็นที่มั่น ในการต่อต้านข้าศึก ภายในบริเวณวัด มีวิหารพระอาจารย์ธรรมโชติ รูปปั้นพระอาจารย์ธรรมโชติ สระน้ำศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งมึผู้คนมาขอพร หรือบนขอสิ่งที่ต้องการ เมื่อสำเร็จตามที่ขอ ก็จะมีการมาแก้บนด้วยการหาบน้ำมาใส่สระน้ำศักดิ์สิทธิ์ ก็ถือได้ว่าเป็นการแก้บนที่แปลกไปอีกอย่าง
“ วีรกรรมในครั้งนี้นับเป็นของผู้ที่รักแผ่นดินไทย เป็นสิ่งที่ทำให้คนไทยทั้งมวล ทั้งในอดีตและปัจจุบันมีกำลังใจและเตือนสติให้มีความสามัคคี และรักษาจิตใจให้เข้มแข็งเพื่อรักษาประเทศไทยให้ตนเองและความมั่นคงของแผ่นดิน เป็นพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งได้ประทานให้ในวโรกาสเสด็จพระราชดำเนินเปิดอนุสาวรีย์วีรชนค่ายบางระจัน เมื่อวันที่ 29กรกฎาคม 2519
ตำนานวีรกรรมของชาวบ้านบางระจัน เป็นเรื่องเล่าจากปากผู้คนรุ่นหนึ่งสู่คนอีกรุ่นหนึ่ง ที่ใช้สั่งสอนลูกหลานไทยมาเป็นเวลากว่า 200 ปี ให้เห็นถึงจิตวิญญาณแห่งความรักชาติ ความกล้าหาญ ความสามัคคี ของชาวบ้านบางระจันและหมู่บ้านใกล้เคียง ไม่ว่าชาย,หญิง, เด็ก, คนแก่ หรือแม้แต่พระภิกษุ ซึ่งรวมตัวกันจับอาวุธเท่าที่หาได้ และสร้างอาวุธจากวัสดุเท่าที่จะหาได้และใช้ภูมิปัญญาเท่าที่มีทำขึ้นมาใช้ต่อกรกับข้าศึกศัตรูที่แข็งแกร่งด้วยกำลังพล และยุทโธปกรณ์เหนือกว่าทุกทางเช่น กองทัพใหญ่ของพม่า
ชาวบางระจัน รวมใจกันอย่างเหนียวแน่นต่อสู้สุดกำลัง จนสามารถต้านกองทัพใหญ่ของพม่าได้เป็นเวลานานกว่า 5 เดือนเศษ แม้ในที่สุดจะไม่สามารถต้านทานกองทัพใหญ่ของพม่าได้ แต่ความพ่ายแพ้ของชาวบ้านบางระจันกลับไม่ใช่เรื่องอัปยศ เป็นความพ่ายแพ้ที่ผู้ชนะอย่างแม่ทัพใหญ่ของพม่ายังต้องต้องจดจำ, ครั่นคร้าม และนับถือในฝีมือและความกล้าหาญของชาวบ้านบางระจัน ชาวบ้านบางระจันกลุ่มนี้ได้กลายเป็นตำนานของวีรชนผู้รักชาติอยู่ในหัวใจของคนไทยสืบมา
ประวัติศาสตร์ จารึก บันทึกไว้
มีเหล่าไทย ที่เป็นไท ในไพศาล
จารึกชื่อ เลือดเนื้อ ต้านภัยพาล
เรื่องเล่าขาน ตำนาน บางระจัน
แผ่นดินนี้ กูเกิด กูต้องสู้
ไม่อดสู สละชีพ เพื่อลูกหลาน
โดยไม่รู้ ความตาย จะแพ่วพาน
ถูกสังหาร สิ้นแล้ว บางระจัน
ถึงลูกหลาน เลือดเนื้อ ณ วันนี้
ผู้ยังมี ลมหายใจ อย่างสุขสันต์
รู้หรือไม่ อยู่ได้ เพราะใครกัน
ควรยึดมั่น บางระจัน เป็นบทเรียน
ฤาลืมแล้ว วีรกรรม ที่ทำไว้
ฤาลืมได้ การสูญเสีย ทุกแห่งหน
บางระจัน เป็นเพียงหนึ่ง ที่ทุกข์ทน
ไทยทุกคน ควรตระหนัก จักเข้าใจ
